Mezopotamya MitleriBu yazı serisi 2014-2016 arası seminer notlarından derlenmiştir.

Hermes - "İdris'in Adı" - 1

İdris'i konuşmaya kalktığın anda, tarihin kendine özgü dili seni hemen ele geçirir; çünkü kitaplar ondan suretsiz bir isim, birkaç satır, birkaç menkıbe devralmıştır, o kadar. Oysa suretsiz isim, asıl olanın sadece kıyafetidir; kıyafet değişir, beden...

Ağlamak Üzerine

Ağlamak, insanın dünyaya attığı ilk nidadır; çünkü insan doğarken konuşmaz, bağırır. O bağırış, ne bir kelimeye benzer ne de bir sese; o, varlığın kendi farkındalığıyla karşılaşmasından doğan bir ilk sarsıntıdır. İnsan ağlayarak, kendini dünyaya bıra...

Gülümseyen Depresyon Üzerine

İnsanın yüzüne yerleşmiş bir tebessüm vardır; kimse onun nereden geldiğini, hangi acının içinden süzülüp geldiğini, hangi derin sessizliğin kıyısında doğduğunu sormaz. Çünkü bu tebessüm, neşenin değil, korunmanın ifadesidir. Kırılmayı önlemek için çi...

Kontrol saplantısı üzerine;

Kontrol, insanın varlık karşısında duyduğu güvensizliğin en sessiz biçimidir. Çünkü İnsan, anlam veremediği kudretin içinde küçülmek yerine o kudreti taklit eder. Böylece, Tanrı’ya duyulan güvenin yerini, Tanrı’yı yönetme arzusu alır. Ve korkunun dil...

KURNAZLIK – GÖLGESİNİ IŞIK SANAN.

Kurnazlık, aklın korkuya yakalanmış hâlidir; ışığı görüp de yanmaktan korkan insanın, kendi gölgesine sığınma biçimidir. İnsanın bütün hileleri, yanmamış kalmak içindir; çünkü yanmayan ölmez sanır, oysa ölmemek bazen yaşamamak demektir. Aklın kendi ü...

Cumhuriyet - İradenin Yeniden Tesisi

Bir millet, yalnızca sınırlarını değil, kendi bilincinin sınırlarını da aşmaya mecbur kaldığı bir anda doğar yeniden; dışarıdan gelen işgal, içte bir uyanışı zorlar, zira insan ancak dışarıdan zorlandığında içine döner ve orada yıllarca susturulmuş o...

Üzeyir Peygamber üzerine

Bir halk kitabını yitirdiğinde, önce hafızası ölür. Yazı gider, ama kelimeler bir süre daha konuşur. Sonra kelimeler de tükenir; dudaklar hareket eder ama anlam artık yerinde değildir. İnsanın ilk ölümü budur: söylediğiyle duyduğu arasındaki bağın ko...

Sahte İnsan

Samimi olmayan insan, sahte olanın daha yaygın bir türüdür. Ne aşkları aşktır, ne nefretleri nefret. Tüm duygular bir yüzeyde yaşanır. Coşku da öfke de aynı hızla geçer, çünkü bir derinlikte köklenmemiştir. Sevdiğini söyler, ama sevgi ona sorumluluk ...

Dem

Dem, sıradan sözlüklerde kan yahut nefes diye geçer, lakin hakikatte bu iki dar manayı çoktan aşmış bir kelimedir, çünkü kan bedenin taşıyıcısıdır, nefes ruhun çıkışıdır, ikisi de insana hayat bağışlar, öyleyse dem hayatın bizatihi adı olmuştur. Dem ...

Kapı

Kapı, insanın hayatında sıradan bir eşik değildir, duvarın ortasındaki geçit değildir, gelip geçenlerden bir iz değildir; ömrün ortasına dikilmiş en büyük imkândır, en ağır sınavdır, en keskin çizgidir. İnsan yıllarını beklemekle geçirir, önünde uyur...

Rafine İnsan

Her toplum, bir süre sonra kendi gürültüsüne âşık olur. söz, bilgi, gösteri, unvan, hız… Herkes konuşur, ama kimse duymaz. Her şeyin ölçüsü kalabalığın coşkusu olmuştur. İşte tam o sırada bir insan çıkar, sessizce durur. konuşmaz, ama denge gelir. Va...